Friday, April 20, 2007

Nihil nove sub sole

Geduld is één van de eerste lessen die je in de Himalaya te verwerken krijgt, en daar kan je je maar beter zo snel mogelijk bij neerleggen. Wachten tot je lichaam zich voldoende aan de nieuwe hoogte heeft aangepast, wachten op goed weer, wachten tot de inhoud van je drinkfles weer ontdooid is zodat je verder kan drinken... The secret of patience is doing something else in the meanwhile: de gewone dagdagelijkse dingen doen op de meest ongeloofelijke plaatsen. Vanmorgen heb ik een douche genomen, wat een beetje creativiteit vereist hier in dit mannenbastjon: geknoei met bakjes water en een tentzeil, maar oh wat voel ik me weer proper nu.

I am just sitting here, listening to no music. Damn spijtig wel dat één van mijn bronnen van entertainment nu al verschwunden is. I-pod, high-pod, bye-pod!

De Sherpa's zijn vandaag druk in de weer geweest met het bouwen van een altaar voor de Puja (heilige theeceremonie) van zondag. Als dat achter de rug is, dan kunnen we de berg op!

3 comments:

hilde de backer-lanslots said...

Geduld is een mooie deugd, iets waar ik op jouw leeftijd zeker nog moeite mee had. Gelukkig is dat in de loop der jaren, samen met het relativeringsvermogen, sterk verbeterd. Positief is dat je dat, door je vorige ervaringen, allemaal al zo goed kunt plaatsen.
Zeer spijtig van je I-pod, maar klinkt egoïstisch, zeer blij dat we je berichten nog kunnen ontvangen.
Hou je taai en zorg goed voor jezelf.
Hilde

May said...

dag Marjoleintje, 't is niet omdat we nog niet veel gereageerd hebben dat we je niet volgen. Elke dag kijk ik even op je webblog en ben sterk onder de indruk. Ik denk dat jij dat daar ook bent .... wij staan volledig achter je en willen je nog een extra duwtje naar de Top geven, maar denk ook aan de lieve woorden van je mama. mooi. Succes ! May & John

hilde de backer-lanslots said...

Hallo Marjolein,

Zoals beloofd..... de eerste meiklokjes uit de tuin, staan fier en heerlijk te pronken in een vaasje speciaal voor U !

Groetjes

Hilde