Tibet Cyberspace, 3700 meter boven de zeespiegel. Het is even zoeken hoe ik in het enige internetcafe dat Nyalam rijk is, de computer opgestart krijg. Net als het toetsenbord zijn de instructies op het scherm in het Chinees- letterlijk dan. Gelukkig kan ik blind typen.
Vanmorgen de eerste acclimatisatiewandeling tot boven de 4000 meter in de rotsachtige omgeving van Nyalam goed verteerd. De hoogte laat zich al een beetje voelen, alleen al aan het feit dat de shampoo alle kanten opspuit als je de dop van de bus haalt, kan je zien dat we reeds een eind gestegen zijn. Enkele straatschoffies met aangekoekte snotneuzen dansen opgewonden rond me heen, 'I carry bag, I carry bag' gillend, in de hoop zo een paar yuan te verdienen. 'No, no, I will carry the bag', herhaal ik tot vervelens toe, terwijl ze niet van mijn zijde weg te slaan zijn. Tot ik het lumineuze idee krijg om hen een deal voor te stellen:"Ok, let's say I will carry the bag, but you can carry me." Met mijn armen gekruist neem ik een afwachtende houding aan. De tengere zevenjarige stokt midden in zijn rondedans, staart me met open mond aan en ongelovige ogen zoeken steun bij zijn vriendjes. Die beginnen te giechelen en nadat de grootste onder hen plechtig verklaart:' sorry madam, no possible', druipen ze af, op zoek naar een ander slachtoffer.
Morgen zetten we onze reis per jeep verder over het Tibetaans hoogplateau. Xegar, een dorp gelegen op 4350 meter en waar we dus waarschijnlijk twee nachten zullen doorbrengen, is de laatste stop voor Base Camp.
Keep on trippin' !
Foto's: (boven) acclimatisatiewandeling Nyalam; (onder) het Tibetaanse hoogplateau
No comments:
Post a Comment