De Yaktrein

Het laden van de yaks is een schouwspel waar geen enkel TV-programma mee kan concurreren. Wat een entertainment! Alle bagage wordt meticuleus gewogen, en dan begint het geschuif met tonnen, zakken en dozen. De yakdrijvers schelden elkaar verrot, vallen in elkaars armen, voeren een hele show op die úren in beslag neemt, tot uiteindelijk elke yak toch opgetuigd geraakt.

De weg naar ABC is heel vermoeiend, over een rotsige morene, op en neer, op en neer.

De yaks sjokken gelaten over de soms steile paadjes, tot één van onze wollige bergvrienden achter me plots in paniek schiet. 'Watch out!!' schreeuwt Michael (de Duitser), en als ik me omdraai zie ik het harige, enorme beest recht op me afstuiven, horens vooruit en de tonnen en zakken in een slinger achter hem aandonderend. Het is alsof je op de sporen van de metro zou staan en opeens komt dat metrostel uit de tunnel daveren, recht op je af. Aaaarrggh!! No place enough for the two of us here! En ik betwijfel of de yak vriendelijk uit de weg zou gaan. Met een tijgersprong spring ik de bergwand in, juist op tijd om zijn horens en de 5 stuks bagage die achter hem aan slingeren te ontwijken. Phieeuw. Na een 50-tal meter komt de kolos tot stilstand, schijnbaar onbevangen en zonder een spoortje paniek, rustig aan een blok ijs lekkend en wachtend op zijn baasje om hem weer op te tuigen.

Foto's: (boven) het wegen van de bagage en laden van de yaks. (onder) de rotsige morene tot ABC