Everestgroupies

This would be what they call a Sloppy Joe day. Mijn hersenen
branden, en er zit een dikke wolk in mijn hoofd. Deze morgen
zijn we een acclimatisatietochtje gaan maken in de buurt van
Base Camp, maar ik was beter in mijn tent blijven liggen,
ammehoela. Wat een rotte dag zeg. Een steile heuvel
opgeklommen, vol puin en los grind, waarbij je voor elke drie
stappen opwaarts er weer eentje naar beneden glijdt. Ik moet
op mijn tanden bijten om de rest bij te benen. Het begin is
altijd zo hard. Elk begin is altijd zo hard. De afdaling is nog
erger, het gevaar een voet om te slaan in al dat losse frut is
reëel. Mijn hoofd bonkt, en met de elegantie van een drachtige
yak zoek ik me een weg naar beneden, slippend, glijdend en
springend.

Terug in de eettent laat ik me in een stoel zakken, en slurp
gelukzalig een halve liter thee op. Het is een gezellige boel hier,
iedereen zit rond de tafel te kletsen, lezen of schrijven. Zo af en
toe steken er touristen hun hoofd binnen -Base Camp is immers
relatief gemakkelijk per jeep bereikbaar- en beginnen alles en
iedereen te fotograferen. Everestgroupies!


Foto's: zicht op Mt. Everest en Base Camp