Nagarkot, een klein dorpje in de Kathmandu vallei, een 30-tal kilometer buiten ‘t stad. Als er 1 woord is dat wel past bij deze plek, dan is het ‘peaceful’. De perfecte plaats om nog even tot rust te komen, te verdwalen in je eigen gedachten.
‘k Zit hier op een heuvel, blote voeten over de rand, een slapende hond en de ondergaande zon als compagnon. ‘t Was geen probleem om de juiste weg tot hier te vinden, genoeg behulpzame Nepali’s op straat die je met plezier de juiste bus opzwieren. De beste plaats is op het dak: lekker veel lucht, een prachtig uitzicht, en geen sardines-in-blik gevoel als zou je effectief IN de bus zitten. Het voelt een beetje aan als zitten op een vliegend tapijt.
Aan gesprekspartners ook geen gebrek, en zelfs in gorilla English kunnen zich interessante conversaties ontwikkelen. Howajoe? Whas yu name? Where you fum? “I’m from Belgium”. Een wenkbrauw gaat even de hoogte in, een lichte aarzeling in zijn ogen, en dan klaart zijn gezicht opeens op. “Ah yes, Belgi-um, I know I know. Belgium, good rifle.” Hmm. Dat Belgie wapens geleverd heeft aan Nepal, is hier toch wel algemeen geweten.
Vannacht ga ik hier blijven, in Nagarkot. ‘k Heb al een plekje gevonden om te slapen. Een zolderkamertje waar je amper rechtop kan staan, met een comfortabele dikke matras op de grond, en vanwaar je zelfs vanuit je bed een ongeloofelijk zicht hebt over de Kathmandu vallei. How red can a sunset be?
‘k Zit hier op een heuvel, blote voeten over de rand, een slapende hond en de ondergaande zon als compagnon. ‘t Was geen probleem om de juiste weg tot hier te vinden, genoeg behulpzame Nepali’s op straat die je met plezier de juiste bus opzwieren. De beste plaats is op het dak: lekker veel lucht, een prachtig uitzicht, en geen sardines-in-blik gevoel als zou je effectief IN de bus zitten. Het voelt een beetje aan als zitten op een vliegend tapijt.
Aan gesprekspartners ook geen gebrek, en zelfs in gorilla English kunnen zich interessante conversaties ontwikkelen. Howajoe? Whas yu name? Where you fum? “I’m from Belgium”. Een wenkbrauw gaat even de hoogte in, een lichte aarzeling in zijn ogen, en dan klaart zijn gezicht opeens op. “Ah yes, Belgi-um, I know I know. Belgium, good rifle.” Hmm. Dat Belgie wapens geleverd heeft aan Nepal, is hier toch wel algemeen geweten.
Vannacht ga ik hier blijven, in Nagarkot. ‘k Heb al een plekje gevonden om te slapen. Een zolderkamertje waar je amper rechtop kan staan, met een comfortabele dikke matras op de grond, en vanwaar je zelfs vanuit je bed een ongeloofelijk zicht hebt over de Kathmandu vallei. How red can a sunset be?
1 comment:
Geweldige commentaar !
Het "Gorilla English" klinkt mij bekend. Op onze reis in China , in oktober 2006, ging het er ook zo aan toe, anderzijds plezant om toch kontakt te hebben met de mensen daar. Ik herinner me dat ik alléén
op een pleintje op een bank zat in Lijang, genietend van het einde van de dag en de ondergaande zon. Plots vroeg iemand :
"Are you alone". Ik schrok, want ik had me daar niet aan verwacht. Het was een jonge universiteitsstudent, die zijn Engels wilde testen en toen bleek dat er een gesprek op gang kwam, kwamen nog 4 andere studenten met een grote smile het gezelschap vertoeven.
Het verwonderde me vooral omdat mijn studentenjaren dateren van 1971. Niet zo evident, maar toch leuk.
Hilde (schoolvriendin van je mama)
Post a Comment